Il Mare (2000) | ลิขิตรัก ข้ามเวลา [พากย์ไทย]
หมวดหมู่: หนังเกาหลี
ความยาวหนัง: 01:45
Rating: 8.9
ปีที่ออกฉาย: 2000
เสียง: Thai
ผู้กำกับ: ลีฮยอนซึง
ผู้เขียนบท: วอนแทยอน
นักแสดงหลัก: ชอนจีฮยอน, ลีจองแจ
Quality: HD
เรื่องย่อ : อิล มาเร่” เริ่มเรื่องเมื่ออุนจู (ชอนจีฮยอน) นักพากย์การ์ตูนสาวขนข้าวของย้ายออกจากบ้านอิล มาเร่ (เป็นภาษาอิตาเลี่ยนที่มีความหมายว่า “ติดทะเล”) บ้านเรียบสวยริมชายฝั่ง ไปอยู่ห้องชุดในเมืองใหญ่ วันเดียวกับที่ชงหย่วน (ลีจองแจ) สถาปนิกหนุ่มย้ายเข้ามาอยู่บ้านอิล มาเร่ หลังนี้ ช่วงเวลานั้นเป็นวันคริสต์มาส วันที่ใครต่อใครมีคนสำคัญให้ร่วมฉลอง แต่อุนจูและช่งหย่วนฉลองคริสต์มาสของพวกเขาอย่างลำพัง วันหนึ่งช่งหย่วน พบการ์ดอวยพรในตู้จดหมายหน้าบ้าน โดยข้อความจากอุนจูที่ลงท้ายว่า “บ้านนี้มีรอยเท้าสุนัขที่ลบไม่ออก ฉันไม่รู้ว่ารอยเท้าพวกนี้มาจากไหน” การ์ดใบนี้ทำให้ช่งหย่วนประหลาดใจ เพราะบ้านอิล มาเร่ ที่เป็นบ้านของป้าของเขาไม่เคยให้ใครเช่ามาก่อน วันหนึ่งช่งหย่วน ได้รับเลี้ยงสุนัขหลงทางมา และทำให้เขาเริ่มเข้าใจในจดหมายของอุนจู เพราะคิดว่าคงมีการเข้าใจผิดเนื่องจากในจดหมายของอุนจูลง ปี 1999 แต่ช่งหย่วนอยู่ใน ปี 1997 เหตุการณ์ประหลาดทำให้ทั้งคู่พบว่า ตู้จดหมายหน้าบ้านอิล มาเร่ เป็นรอยต่อระหว่างช่วงเวลา แต่สิ่งที่สำคัญกว่าคือเป็นทางเชื่อมความสัมพันธ์และอาทรของหนุ่มสาวทั้งสอง อุนจูต้องการใครสักคนรับฟัง และปลอบโยนเมื่อแฟนหนุ่มของเธอจะตีจาก ขณะที่ช่งหย่วนมีปัญหากับพ่อผู้ทิ้งเขาไปตั้งแต่ยังเด็ก เหนือสิ่งอื่นใดคำตอบของการค้นหาคนที่ “ใช่” ของกันและกันค่อยๆ ชัดเจนโดยไม่รู้ตัว ทว่าทั้งคู่ไม่อาจพบกันในจุดร่วมเวลาเดียวกันได้ อะไรจะเจ็บปวดกว่าระหว่างการสูญเสียคนที่ตนรักกับการรักคนที่เราไม่อาจได้พบกันได้ตลอดกาล
ความยาวหนัง: 01:45
Rating: 8.9
ปีที่ออกฉาย: 2000
เสียง: Thai
ผู้กำกับ: ลีฮยอนซึง
ผู้เขียนบท: วอนแทยอน
นักแสดงหลัก: ชอนจีฮยอน, ลีจองแจ
Quality: HD
เรื่องย่อ : อิล มาเร่” เริ่มเรื่องเมื่ออุนจู (ชอนจีฮยอน) นักพากย์การ์ตูนสาวขนข้าวของย้ายออกจากบ้านอิล มาเร่ (เป็นภาษาอิตาเลี่ยนที่มีความหมายว่า “ติดทะเล”) บ้านเรียบสวยริมชายฝั่ง ไปอยู่ห้องชุดในเมืองใหญ่ วันเดียวกับที่ชงหย่วน (ลีจองแจ) สถาปนิกหนุ่มย้ายเข้ามาอยู่บ้านอิล มาเร่ หลังนี้ ช่วงเวลานั้นเป็นวันคริสต์มาส วันที่ใครต่อใครมีคนสำคัญให้ร่วมฉลอง แต่อุนจูและช่งหย่วนฉลองคริสต์มาสของพวกเขาอย่างลำพัง วันหนึ่งช่งหย่วน พบการ์ดอวยพรในตู้จดหมายหน้าบ้าน โดยข้อความจากอุนจูที่ลงท้ายว่า “บ้านนี้มีรอยเท้าสุนัขที่ลบไม่ออก ฉันไม่รู้ว่ารอยเท้าพวกนี้มาจากไหน” การ์ดใบนี้ทำให้ช่งหย่วนประหลาดใจ เพราะบ้านอิล มาเร่ ที่เป็นบ้านของป้าของเขาไม่เคยให้ใครเช่ามาก่อน วันหนึ่งช่งหย่วน ได้รับเลี้ยงสุนัขหลงทางมา และทำให้เขาเริ่มเข้าใจในจดหมายของอุนจู เพราะคิดว่าคงมีการเข้าใจผิดเนื่องจากในจดหมายของอุนจูลง ปี 1999 แต่ช่งหย่วนอยู่ใน ปี 1997 เหตุการณ์ประหลาดทำให้ทั้งคู่พบว่า ตู้จดหมายหน้าบ้านอิล มาเร่ เป็นรอยต่อระหว่างช่วงเวลา แต่สิ่งที่สำคัญกว่าคือเป็นทางเชื่อมความสัมพันธ์และอาทรของหนุ่มสาวทั้งสอง อุนจูต้องการใครสักคนรับฟัง และปลอบโยนเมื่อแฟนหนุ่มของเธอจะตีจาก ขณะที่ช่งหย่วนมีปัญหากับพ่อผู้ทิ้งเขาไปตั้งแต่ยังเด็ก เหนือสิ่งอื่นใดคำตอบของการค้นหาคนที่ “ใช่” ของกันและกันค่อยๆ ชัดเจนโดยไม่รู้ตัว ทว่าทั้งคู่ไม่อาจพบกันในจุดร่วมเวลาเดียวกันได้ อะไรจะเจ็บปวดกว่าระหว่างการสูญเสียคนที่ตนรักกับการรักคนที่เราไม่อาจได้พบกันได้ตลอดกาล